- qıymaz
- (Daşkəsən, Gəncə, İsmayıllı, Qazax, Qarakilsə, Mingəçevir, Şuşa)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
muzu — I (Daşkəsən, Çənbərək, Gəncə, Gədəbəy, Goranboy, Xanlar, Qazax, Tovuz, Şəmkir) bax mozu I. – Sirəfil muzudu, bir qəpiyə qıymaz; – Muzu adam o adama de:rik ki, bərk ola, malını qıymıya (Qazax); – Bizdə malyeməz adama muzu de:əllər, göy də de:əllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıymamaq — f. Heyfi gəlmək, əsirgəmək, bir şeyi başqasına rəva görməmək. İstər başına durub dolansın; Qıymaz uşaq uyqudan oyansın. A. S.. <Cənnətəli:> Sən öləsən, Mirzə, tulalarımın içində elələri var ki, birini bir ata qıymırsan. N. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti