küfrüməx’

I

(Çənbərək)

kökəlmək. – Seydalı küfrüyüf, boynu dömmür; – Zalı yaman küfrüyüf, bildirrəri burnun tussan canı çıxardı

II

(Çənbərək)

suyu çoxalmaq, aşıb-daşmaq. – Bu axşam çay küfrüyüf, uşağı yaxın qoyma:n

III

(Çənbərək)

üstələmək, üstün gəlmək. – İxdiyar Yedyarı yaman küfrüyürdü