- küfül
- I(Cəbrayıl, Füzuli)qazma. – Odunu küfülə yığdım (Füzuli); – Əhməd, samanı küfülə yığ ki, üsdünə yağış yağmasın (Cəbrayıl)II(Cənubi Azərbaycan)suyun axması üçün barının altından açılmış deşik. – Küfül tutuldıği üçün bayra su axmır
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.