- əyaxçı
- (Qazax)idarə xidmətçisi, kuryer. – İdarada əyaxçı olar; – Əyaxçını göndərer ki, gedif onu ça:rsın
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
palənə — (Bakı) avarçəkənlərin oturması üçün qayığın içində eninə bərkidilmiş taxta. – Diyəsən, palanə yerinnən çıxıb, uni yaxçi yaxçi vur ki, mö:kəm olsun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlamax — I (Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Yevlax) qayırmaq, düzəltmək. – Əmoğlum yaxcı qəpi, pəncərə bağlıyır (Qarakilsə); – Söyün kişi yaxşı araba bağlıyır (Yevlax) II (Qazax) deyişmə zamanı rəqibə qalib gəlmək (aşıqlar arasında). – Üş gün bular deyişdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
böbə — (Bakı) bax bebə. – Nə yaxçı böbədü bu! – Adə, sən lap böbəyimişsən ki … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bürüşdə — (Bakı) yaxşı bişirilmiş, bişib qızarmış (çörək). – Gitdim gördüm yaxçi bürüşdə çöreglər pişirib, ikisini vırdım qoltuğuma getdim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəc — (Yardımlı) əfəl, aciz. – Yaxçı dili var, amba cəcdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
diringə — (Bakı, Ordubad) oyun havası. – Nadir diringəni muğamatdan yaxçi çalır (Ordubad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dübür — (Cəbrayıl, Culfa, Qarakilsə, Ordubad) bax dıbır (1 ci məna). – Dübürün əti yaxçı olar (Culfa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əndərğəlib — olmağ: (Bakı) qarşı qarşıya gəlmək, üz üzə gəlmək, rast gəlmək. – Axır ki, əndərğəlib oldız, day arxayınnaşun; – Nə yaxçı əndərğəlib oldılar, yoxsa bir birini görməzdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girdo:ul — (Salyan) girdə, yumru. – Girdo:ul yemiş yaxçı olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xərəng — (Qax, Zaqatala) tir. – Ramazangil yaxçı xərəng getidilər (Qax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti