əmbiz — (Cəlilabad, İsmayıllı, Kürdəmir, Salyan, Yardımlı, Qazax, Qusar, Mingəçevir, Şuşa) taxıl topası. – Bu gecə kimsə əmbizdən oğurlayıb (Kürdəmir); – Atdarı əmbizə bıraxeyəm, əmbizdən yeylər (Cəlilabad); – Döyülüf bö:üx topa şəkilində yığılmış taxıla … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əmbiz — is. Piramida şəklində yığılmış məhsul topası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmbiz — (Cəbrayıl, Oğuz, Zəngilan) xeyli. – Bacım bir həmbiz odun yığıb; – Bıy, dəsmalda bir həmbiz tüx’ varımış ki! (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bir — burum: (Ağdam, Bakı, Bərdə, Qazax, Şuşa, Tərtər) bir dəfə, bir qədər, bir az (“qaynamaq” feli ilə işlənir). – Qoy bir burum qaynasın, sora götü (Ağdam); – Bir burum qaynıyannan sora götürüf onu süzürsən (Şuşa) ◊ Bir çala (Qazax) – bir az, bir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəj — I (Qarakilsə, Ucar) nişan. – Əmbizə dəj qoydum ki, pozan olmasın (Ucar); – Bıllara dəj vıraciyıx, qalacax xirməndə (Qarakilsə) II (Ucar) dəst. – Mənim qablarım hamısı burda dəjdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əmmiz — (Əli Bayramlı, Salyan) bax əmbiz. – Biz sə:r tezdən əmmizi savıracayıx (Əli Bayramlı); – Qapançı əmmizi nişannadı (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ənbiz — (Naxçıvan) bax əmbiz. – Ənbizdə əlli ton taxıl var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
homalamax — (Ucar) topalamaq. – Sən çalan otu mən homaladım. – Bığdanı homala, əmbiz elə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti