bir

bir burum:

(Ağdam, Bakı, Bərdə, Qazax, Şuşa, Tərtər)

bir dəfə, bir qədər, bir az (“qaynamaq” feli ilə işlənir). – Qoy bir burum qaynasın, sora götü (Ağdam); – Bir burum qaynıyannan sora götürüf onu süzürsən (Şuşa)

◊ Bir çala (Qazax) – bir az, bir qədər. – Mən bir çala dayma oxşo:ram. Bir çətən (Gəncə) – çoxlu, xeyli. – Çovan oğlunun bir çətən külfəti var. Bir çıqqah (Füzuli) – bir az, bir qədər. – Bir çıqqah da kəs ver qardaşına. Bir çilo (Şuşa) – bir dəfə, bir yol. – Bir çilo gəldim, gördüm qapınız bağlıdı. Bir çimdix’ (Ağdam, Bərdə, Yevlax) – bir az, bir qədər. – Nənəm de:ir ki, bir çimdix’ duz versin bizə (Ağdam); – Bir çimdix’ torpax götü üsdünə töx’ (Bərdə). Bir çin (Bakı) – bir dəfə, bir yol. – Əvvəl bir çin dannadı, olmadı, sora durdi dögmegə. Bir çini (Biləsuvar) – iki şahı, on qəpik. – Qardaşıma bir çini pul verdim. Bir desberi (Bakı) – bəzi. – Bir desberi adamnar bağda payızın axırına qədər qalır. Bir dıqqara (Bakı) – bir az, bir tikə. Bir dınqa (Bakı) – bir az, bir tikə. Bir dınqa çörek yidim. Bir dilimə (Ağdam, Bərdə, Gəncə, Şuşa) – birbaşa, birdəfəyə, birnəfəsə. – Hamısın bir dilimə içə bilsən, oğulsan (Ağdam); – Bir-bir gətirincə, bir dilimə gəti dana (Bərdə); – Bax, bir dilimə gedif gələrsən, ha:, gözdüyürəm (Gəncə). Bir əmbiz (İsmayıllı) – çox, xeyli. – Bizim xırmanda hələ bir əmbiz bığdamız döyülməmiş qalıbdı. Bir havır (Naxçıvan) – bax bir o:r. Bir ho:ur (Ağdam, Gəncə, Qazax, Şuşa) – bax bir o:r. – Bir ho:ur qoy oturax, başbeynimizi töx’mə (Ağdam); – Bir ho:ur dur, nəfəsimizi dərəx’ (Gəncə); – Ə, bir ho:ur diş dur! (Şuşa). Bir kərix’ (Qazax) – birdəfəlik. Bir qırnıx (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şuşa) – bir az, bir qədər. – Bir qırnıx sabın qalmışdı burda, onu da qarğa apardı (Ağdam); – Xalan sq: qurvan, bir qırnıx su ver mq: içim (Şuşa). Bir qırtdax (Gəncə, Xanlar, Şuşa) – bax bir qırnıx. – Bir qırtdax pendir də vermir ki, çörə:mizə yavannıx eliyəx’ (Gəncə). Bir qulax (Şuşa) – bir parça, bir tikə. – Təx’nədən bir qulax mq: çörəx’ gəti. Bir o:r (Bakı) – bir an, bir müddət. – Bir o:r gözdə, öyə degim gəlim. Bir öynə (Tovuz) – bir dəfə. Bir samad (Bakı) – bir az, bir an, bir dəqiqə. – Ağəz, bir samad gözdə, gəlirəm. Bir səhnət (Ağbaba) – bir dəfə. Bir soluğa (Qazax) – birdəfəyə, birbaşa. – Uşaxlıxda bu dağı bir soluğa çıxerdım, indi çıxamme: ram