- dizman
- (Ordubad)altıyaşar, altıillik keçi. – Dayımgilin dizmanını gecə qurt dağıdıp
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dızman — I (Ağbaba, Ordubad, Tərtər, Ucar) yekə, böyük, iri. – Bu dızman qızlar oxuyan döyül (Ağbaba); – Onnan güləşmə, o, dızman adamdı (Ucar) II (Çənbərək, Füzuli, Şərur) 5 7 yaşında erkək qoyun. – Hasanalı bazara bir dızman apardı satmağa (Çənbərək); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dızman — sf., hlk. İri yapılı, uzun boylu, şişman Dızman bir adam … Çağatay Osmanlı Sözlük