çınqı

çınqı
I
(Ağcabədi, Gədəbəy, Şəmkir, Tovuz, Zəngibasar)
qığılcım. – A:z, ayna <o yana> dur, çınqı üsdq: düşər yanarsan (Ağcabədi); – Ay oğul, qoyma:η çınqı düşdü tayya (Gədəbəy)
II
(Gədəbəy)
nadinc. – Əlinin uşağı bir çınqıdı, qəl qörəsiη

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "çınqı" в других словарях:

  • çınqır — I (Ağbaba) vedrə. – Çınqırın qulpu qırıldı II (Masallı) bax çınqı I …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çınqu — (Cəlilabad) bax çınqı I. – Ocağ qaleydüg, çınqu çıxeydu gəl görəsən …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qığılcım — is. 1. Yanar, yaxud qızarmış bir şeydən sıçrayan od zərrələri; çırtdaq, cılğam, çınqı. O ki qaldı «qığılcım» kəlməsinə, azərbaycanca qığılcım ən kiçik od şərarələrinə deyilir. M. F. A.. Yoğun elektrik kabelinin mis qabığında, çeçələ barmağının… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»