- çınqır
- I(Ağbaba)vedrə. – Çınqırın qulpu qırıldıII(Masallı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
cınqır — I (Cəlilabad) qoz. – Qoz demeylər bizdə, deylər girdəkan, bir də ki cınqır II (Ağbaba, Başkeçid, Borçalı, Hamamlı, Qazax) qazança. – Qoyunun südünü cınqıra sağ; – Cınqırdakı qatığı gəti yiyəx’ (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cınqır — bax cıqqır. ◊ Cınqırını çıxarmamaq (çəkməmək) – bax cıqqırını çıxarmamaq («cıqqır»da). Nə həyətdə, nə də dəhlizdə cınqırını çəkən vardı. M. S. O.. Bütün sinif cınqırını çıxarmırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çınqır — is. dan. Səs, səs səmir, çınqırtı. Çınqırını çəkməmək – səs çıxarmamaq, ağzını açmamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
it — is. 1. Canavar, tülkü kimi heyvanların mənsub olduğu yırtıcı məməli heyvanların xüsusi fəsiləsinə mənsub ev heyvanı. Çoban iti. Həyət iti. Ov iti. – İt, qulağını kəsəndən qorxar. (Məsəl). Hərdən it hürüşməsi, səsküy eşidilməsəydi, yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti