- ün
- (Bakı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Gədəbəy, Göyçay, Xanlar, İmişli, İsmayıllı, Laçın, Oğuz, Saatlı, Salyan, Şahbuz, Şamaxı, Şəmkir, Şuşa, Tovuz)bax in III. – Hər yana ün saldım (İmişli); – Bir ün sallam ki, a:ləm yığılar (İsmayıllı); – Mədət kişi dağadaşa ün salıf (Gədəbəy); – Gejə-gündüz ünüm göyə qalxır (Laçın); – Uzağdan ün gəldi, baxdım gördim odı (Salyan); – Ünüm tutduxcan bağırdım, əmbə eşitmədi (Tovuz); – Be:jə dişimin ağrısınnan o qədə ağlamışam, ünüm dağlara düşüf (Şuşa)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.