ülütməx’

I

(Basarkeçər, Cəbrayıl, Zəngilan)

acgözlüklə yemək. – Otdu sürfanın qıra:nda nə var, hamısın ülütdü (Basarkeçər); – Bir kasa qatıx verdim, bir dəyğada ültüdü (Zəngilan); – Nə verdin, bir dəyqada ülüdür (Cəbrayıl)

II

(Çənbərək)

islatmaq. – A:qa, Hajıya deynən ki, başıηı ülüssün, burda qırtdısıη; – Başıηı savınnan ülüssəη, ülgüş yaxşı kəsi