teyxa — z. məh. Tamam, tamamilə, büsbütün … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çilədəndix’ — (Cəbrayıl, Zəngilan) çinədan. – Toyuğun çilədəndi: teyxa daşdı (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çin — I (Ağcabədi, Ağdaş, Bakı, Bərdə, Cəbrayıl, Göyçay, Lənkəran, Tərtər, Zərdab) düz, doğru. – Yuxum çin çıxdı (Cəbrayıl); – Nənəmin yuxusu çin oldu (Zərdab) II (Kəlbəcər) qoyunun dizi ilə topuğu arasındakı sümük. – Qoyunun budundakı sümüyə orta… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dınqır — I (Kürdəmir, Mingəçevir) bax danqır. – Odey, Miri teyxa dınqırdı (Kürdəmir) II (Mingəçevir) arıq, sısqa III (Qazax) qaval … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ələngə — I (Ağdam, Gəncə, Şəki, Şuşa, Zəngilan) ətsiz iri sümük. – Bı nətə:r ətdi, teyxa ələngədi (Zəngilan); – Bu ətin nəyini pişirim, başdan əyağa hamısı ələngədi (Şuşa) II (Ağdam, Böyük Qarakilsə, Cəbrayıl, Çənbərək, Füzuli, Salyan, Hamamlı, Qazax)… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kürüşnə — I (Ağcabədi, Bərdə, Cəbrayıl, Xocavənd, Kəlbəcər, Qarakilsə, Zəngilan) bax kürüş. – Mən uşağ olmuşam, hər savax qızıl balığın kürüşnəsinnən ma: yediriflər (Xocavənd); – Toyuğu nahax kəsdix’, içi teyxa kürüşnədi, iki üş günə yumurtduyaceymış… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küt — I (Bakı, Cəbrayıl, Çənbərək, Əli Bayramlı, Gədəbəy, Qax, Qusar, Mingəçevir, Salyan, Tovuz) 1. b a x kut (Cəbrayıl, Qusar). – İtə küt verdinmi? (Cəbrayıl) 2. təndirin divarından qopub odun içinə düşən çörək (Əli Bayramlı, Gədəbəy, Tovuz). – Çörəyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
te:xa — (Əli Bayramlı, Gəncə) b ax teyxa. – Bırda te:xa pambığ əkmişik (Gəncə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
