- ələngə
- I(Ağdam, Gəncə, Şəki, Şuşa, Zəngilan)ətsiz iri sümük. – Bı nətə:r ətdi, teyxa ələngədi (Zəngilan); – Bu ətin nəyini pişirim, başdan-əyağa hamısı ələngədi (Şuşa)II(Ağdam, Böyük Qarakilsə, Cəbrayıl, Çənbərək, Füzuli, Salyan, Hamamlı, Qazax)arıq. – Bu inəx’ lap ələngədi (Qazax); – Öküz ələngə oluf (Böyük Qarakilsə); – Bu öküz ələngə şeydi, haravıya qoşmağ olurmu? (Çənbərək)III(Quba)iri ağac parçası. – Sənə elə bir ələngə çəkərəm ki, əyağa durammassan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.