Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
sığırcı — is. 1) Sığır besleyen veya satan kimse 2) Sığırtmaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
sığırçı — is. Mal qara çobanı; naxırçı. <Sona xanım:> . . Xalça burda qalıbdır. Yerdən qalxıb gəldim götürəm ki, tezdən sığırçıya, buzovçuya rast gəlib aparmasın. M. F. A.. Bizim qarabaş qız sığırçımızı oyadırdı. A. D.. Gəlir cənazəsi Hacının kəndə;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yançı — I (Bərdə, Borçalı, Xocavənd, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Quba, Tovuz) köməkçi. – Yançı olmasa, çovan, sığırçı işdiyəmməz (Borçalı); – Xanatoxuyanın ya:nda yançı olor (Qazax); – Bu xalçanı yançı olmasa, toxumax çətin olar (Bərdə); – Axıracan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gəlləban — f. çoban, naxırçı, sığırçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xudavənd — is. <fars.> klas. 1. Allah, Tanrı. <Molla Qurban Fərruxa:> Xudavənd təbarək və təala ruzini həmişə artıq eləsin, inşallah. Ə. Vəl.. Xudavəndi aləm (Allahın vəsflərindən biri, dünyanın sahibi, ağası) – Allah. Bu surətdə nə səbəbə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
