- lavaşa
- I(Ağdam, Gəncə, Qubadlı, Salyan, Zəngilan)bax lavaş. – Alınça lavaşası çox turş olur (Gəncə); – Bir az lavaşa ver, atın yarasına çəkim (Qubadlı); – Nənəm lavaşa çıxardır (Zəngilan)II(Gəncə, Qubadlı, Ordubad)1. nallanarkən atın üst dodağını və burnunu burmaq üçün ucuna ip keçirilmiş buynuz (Gəncə, Qubadlı). – Lavaşanı bura gəti, atın burnuna vur; – Lavaşanı gəti ata vur, nallamağa durmur (Qubadlı); – Bu atın burnuna lavaşa vurmasan, nallamağ olmaz (Gəncə)2. zəncirin ucunda olan qarmaq (Ordubad). – Lavaşanı aparın verin dəmirçiyə düzəltsin3. ipək çəkərkən baramanı tiyanda islatmaq üçün əyri ağac (Ordubad). – Lavaşa qırılıb
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.