Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
lapçın — is., esk., Far. lāpçīn Tabanı meşinden olan mest, edik Sarığı ile cübbesi ve lapçınları ile tam bir hoca efendi idi. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
lapçın — is. 1. Uzunboğaz ayaqqabı növü. Lapçının üzlüyü keçədən, altı göndən tikilirdi. 2. məh. Əsasən evdə geyilən yüngül ayaqqabı. <Sübhanverdizadə> rezinli plaşa bürünmüş, ayaqlarına lapçın keçirmişdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
edik — is., ği, hlk. 1) Yumuşak ve renkli sahtiyandan yapılmış yarım konçlu lapçın 2) Kısa çizme … Çağatay Osmanlı Sözlük
lapçınlı — sf. Ayağına lapçın giymiş olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
lafçın — (Ağsu, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Sabirabad, Şəki) bax lapçın. – Lafçını öydə geyirük (Ağsu); – Uşaxlara lafçın almışam (Gəncə); – Mə:m lafçınımın bir tayın it aparıb (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lafçin — (Şəki) bax lapçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
