- qisirəmən
- (Tabasaran)inəyin bir yaşdan yuxarı balası. – Heyif ki, u qisirəmən axsağdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qısırəmən — sif. Qısır qalmış anasını təkrar əmən. Qısırəmən dana … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qısır — sif. Müvəqqəti və ya həmişəlik doğmayan. Qısır inək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərəmik — sif. 1. Doğmayan, uzun müddət qısır qalan. Ərəmik inəkdən öküz olmaz. (Məsəl). Kəllər və bəzən ərəmik (uzun müddət qısır qalan) camışlar iş və nəqliyyat heyvanı kimi istifadə edilir, qocaldıqda, yaralandıqda və s. hallarda isə ətliyə təhvil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərəmig — (İmişli, Yardımlı, Salyan) doğmayan, qısır. – Bi ərəmig gomişim var, üç ildi məndədi, doğmır; – Bı gəlin ərəmigdi, uşağı olmır (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xar — I (Culfa, Çənbərək, Füzuli, Qazax, Ordubad) 1. yaşlı axta keçi. – Hər sürüdə ikijə xar var (Çənbərək) 2. qoca öküz (Füzuli) 3. qısır keçi (Qazax). – Xar keçi kök olar (Culfa) II (Oğuz) yoncaya bənzər sarı çiçəkli ot … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
savı — savıya qalmax: (Şahbuz) qısır qalmaq. – Bıyıl bizim inəh savıya qalıb, doğmayıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uruğcul — (Gədəbəy) doğar, qısır qalmayan. – Uruğcul heyvan damazdıx saxlamağa yaxşıdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uruxlu — (Ağdam, Qax) 1. cins 2. qısır qalmayan, nəsil verən, doğar. – Bu at uruxlu atdı (Ağdam); – Uruxlu inəx’di bu (Qax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aqir — ə. 1) qısır, dölsüz, sonsuz, doğmayan; 2) qeyri münbit … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
doğan — f. sif. Bala verən, övlad verə bilən, qısır olmayan. Doğan inək. Doğan heyvan. – Yüz min mamaça olsa da, güc doğana düşər. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti