qımılmax

I

(Cəbrayıl)

tərpənmək, hərəkət etmək. – Qımıl görəx’ neyniyəssən

II

(Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Meğri, Zəngilan)

qaçmaq. – Mən elə qımıldım kin, heç kəs dalımnan tutammadı (Borçalı); – Burdan qımıl, heç kim görməsin səni (Çənbərək); – Gümüş, başq: dönim, qımıl, bir patıl su gəti (Meğri); – Qımıl, əvdən kərəntiyi gəti mq: (Zəngilan); – İsrafil dükana qımıldı (Cəbrayıl)