qıfşamax

I

(Çənbərək, Meğri)

turşumaq. – Yayın günündə qatıq qıfşıyıf (Çənbərək); – Üzüm qalır küpədə qıfşıyır, so:ra ərəx çəkillə (Meğri)

II

(Cəbrayıl)

üfunət iyi vermək, iylənmək. – Uşağın əysiləri üş-dört gündü yuyulmamış qalıf deyin qıfşıyıf