- qərəmət
- I(Meğri)fikir; qayğı. – Dədə-nənə həməvax öz əyalının qərəmətin çəkərII(Cəbrayıl)bəxtiqara. – Sən çox qərəmət adamsan, heş baxdın gətimir
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.