- qançır
- qançır olmax:(Mingəçevir, Şəmkir)sətəlcəm olmaq. – Atımız qançır oluf (Şəmkir)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qançır
Смотреть что такое "qançır" в других словарях:
qançır — is. 1. Bərk vurulmaq, toxunmaq və ya sıxılmaq nəticəsində bədənin bir yerində dəri ilə ət arasında bərkiyib laxtalaşan qan. <Qarı> Mahmudun üz gözündən döyülmək nişanəsi olan qançıra baxıb dedi. . Ə. Ə.. 2. Bərk soyuqdəymə nəticəsində qanın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaraqıncıxma — qaraqıncıxmo:lmax: (Cəbrayıl, Zəngilan) qancır olmaq, göyərmək, qaralmaq. – Ağaca nə tə:r dəydimsə, alnım qaraqıncıxmo:ldu (Zəngilan); – Odun doğruyanda əlim qaraqıncıxmo:ldu (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bərələmək — f. 1. Bostan və ya bağı sulamaq üçün bərə çəkmək, arx açmaq, suyu ləklərə calamaq. 2. məc. Yaralamaq, döyməklə göyərtmək, qançır etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fənər — is. <yun.> 1. Ətrafı və ya bir qismi şüşə, yaxud başqa şəffaf materialla örtülü işıq cihazı; fanus. Küçə fənəri. Fənərə neft tökmək. Fənəri yandırmaq. – Məhərrəm əlindəki fənəri yerə qoyub təkrar etdi. . H. N.. Quru ot üstündə Hüseyn… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göyərtmək — 1. f. Göy rəngə boyamaq; maviləşdirmək. Paltarı boyayıb göyərtmək. 2. Bərk bir şeylə vurub, yaxud toxundurub, göyərmək, qançır əmələ gətirmək. Bədənini göyərtmək. Gözünün altını göyərtmək. 2. f. Göyərməsinə, bitməsinə səbəb olmaq, kömək etmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəbərmək — f. Ölmək (adətən heyvanlar haqqında). Nədənsə bir neçə ay bundan əvvəl at qançır olub gəbərmiş. C. C.. Tələyə də bir zorba siçovul çoxdan düşüb gəbərmişdir. H. S.. // Eyni mənada adam haqqında təhqir kimi işlənir. Qonşunun oğlu gəbərdi. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küt — 1. sif. 1. Kəsməyən, iti olmayan, kəsəri olmayan. Küt bıçaq. Küt balta. – <Qulu:> Bu elə kütdür ki, heç yer də qazmaz. S. S. A.. Qurd . . dişlərilə onu küt kəlbətin kimi sıxıb qançır etmişdi. M. Rz.. 2. məc. Kütbeyin, gec başa düşən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəlbətin — is. <ər. kəlbəteyn – ikidişli it> Mıx və s. dartıb çıxarmaq, bir şeyi tutmaq, məftil kəsmək və s. üçün ikiağızlı maşaşəkilli metal alət. Dülgər kəlbətini. Montyor kəlbətini. – <Usta Həsən:> Ay Hacı, dəllək nədir? Çağıracaqsan, gəlib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qançırlamaq — f. Qançır olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
