qaraqıncıxma

qaraqıncıxmo:lmax:

(Cəbrayıl, Zəngilan)

qancır olmaq, göyərmək, qaralmaq. – Ağaca nə tə:r dəydimsə, alnım qaraqıncıxmo:ldu (Zəngilan); – Odun doğruyanda əlim qaraqıncıxmo:ldu (Cəbrayıl)