qalınça

qalınça
(Füzuli, Tovuz)
sırıqlı

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "qalınça" в других словарях:

  • qalınub — sif. Çox qalın. Qalınca bir tir. // Qalın. Qısa adamın qalınca dodaqlarında istehzalı bir gülüş bilindi. H. N …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boynuburuq — sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim. // zərf Yazıq yazıq, fağır fağır. Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi. Q. Z …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarşıda — z. 1. Qabaqda, öndə, üzbəüz. Qarşıda durmaq. – Qarşımda qalınca bir kitab mütaliəsi ilə məşğul olan bir qadın oturmuşdu. S. H.. 2. İrəlidə, gələcəkdə. Qarşıda həll edilməli çoxlu məsələlər var …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tutar — is. Güc, qüvvət, taqət, təpər. <Əzimin> nə ayaqda durmağa halı, nə danışmağa tutarı vardı. A. Ş.. Verdin öz ömrünü şeirə, sənətə; Qaynar gözlərində qalınca tutar. O. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xak — is. <fars.> klas. Torpaq. Kimin yolu düşsə xaki dərinə; Ox vurar köksünə məlhəm yerinə. Q. Z.. Kəsilib bir yana atılmışdır; Xakinə abi qəm qatılmışdır. A. S.. Dostun qədəmində bir ovuc xakam; Dost alsın canımı xoş sifətinən. Aşıq Hüseyn. ◊… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»