- qalın
- (Cəbrayıl, Qarakilsə, Naxçıvan, İrəvan, Zəngilan, Zərdab)sacda bişirilən çörək. – Nənə, çörək pişirəndə mə: qalın sal (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qalın
Смотреть что такое "qalın" в других словарях:
qalın — sif. 1. Kütləsi köndələn vəziyyətdə çox yer tutan, yoğun (nazik müqabili). Qalın kitab. Qalın divar. Qalın döşək. Qalın gön. 2. Bir birinə çox yaxın ağaclardan, kollardan ibarət olan; sıx. Gün çıxıb, dağ başından uçdu duman; Qaralırdı qalın, qara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalın-qayım — sif. Canı bərk, ətli canlı. Xankişi bir qalın qayım arvadı aralığa saldı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
St. Abaskhayroun — The name Abaskhayron or Abaskheyron is composed of two words in Coptic, the first Abba means father and skheyron means the strong.He was born in Qelin of Kafr el Sheikh Governorate. He was a brave friendly soldier with a vast famous position… … Wikipedia
zıvıllıx — (Qazax) qalın pöhrəlik, qalın kolluq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəsif — ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
emulsiyalı — sif. xüs. Üzərinə emulsiya çəkilmiş. Qalın qatlı lövhələr vasitəsilə işıq hissəciklərinin, həmçinin «y» hissəciklərin də hərəkətini yazmaq mümkündür. Lakin sonuncu halda daha qalın emulsiyalı lövhələrdən istifadə edilməlidir. A. Qarayev. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gur — sif. 1. Güclü, qüvvətli, şiddətli. Günəşin gur şüaları. – Ocağı gur z. qaladı; Günortaya hazır oldu çığırtma. R. R.. Üfüqdən, buludlar arasından meşənin üzərinə alov rəngində gur şüalar çilənirdi. İ. Hüseynov. // Bərk. Ocaq gur z. yanır. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kötük — is. 1. Ağacın yerdən iri budaqlarına qədər olan hissəsi; oduncaq. Ağacın kötüyünü kəsmək. – <Piri fani:> O zaman bu qurumuş ağac kötüyü göyərər. . S. S. A.. O gözəlin adını mənim nəzərlərimdə; Qurumuş bir ağacın kötüyünə yazdılar. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsif — sif. <ər.> 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı. S. H.. Ətrafı kəsif bir duman bürüdü. H. N.. 2. Ağır, boğuq, nəfəsi çətinləşdirən; ağır və pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
