baglama — baglàma ž <G mn baglámā> DEFINICIJA 1. (ob. mn) reg. željezni nosač, spojnica kojom se vrata i prozori pričvršćuju za drvene okvire i pomoću kojih se otvaraju i zatvaraju; šarka, očeta, pant 2. glazb. vrsta tambure s tri žice 3. pren. reg.… … Hrvatski jezični portal
Baglama — ist die Bezeichnung für die türkische Laute („Bağlama“), siehe Saz ein griechisches Saiteninstrument, siehe Baglamas Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Bağlama — Baglama ist die Bezeichnung für ein Saiteninstrument, das in mehreren Ländern des Mittelmeerraums verwendet wird die türkische Laute („Bağlama“), siehe Saz Siehe auch: Baglamas, eine Miniaturversion des Bouzouki … Deutsch Wikipedia
baglàma — ž 〈G mn baglámā〉 1. {{001f}}〈ob. mn〉 reg. željezni nosač, spojnica kojom se vrata i prozori pričvršćuju za drvene okvire i pomoću kojih se otvaraju i zatvaraju; šarka, očeta, pant 2. {{001f}}glazb. vrsta tambure s tri žice 3. {{001f}}pren. reg.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Bağlama — Infobox Instrument name=Bağlama names= classification= *Plucked string instruments range= related= * Bouzouki (Greece) * Buzuq (Lebanon) * Saz (Turkey) * Tanbur * Tar (lute), Dutar, and Setar (from Iran)The bağlama is a stringed musical… … Wikipedia
Baĝlama — Saz Pour les articles homonymes, voir SAZ. Sommaire 1 Lutherie 2 Jeu 3 Discographie … Wikipédia en Français
Bağlama — Saz Pour les articles homonymes, voir SAZ. Sommaire 1 Lutherie 2 Jeu 3 Discographie … Wikipédia en Français
bağlama — is. 1) Bağlamak işi 2) Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz 3) Yapılarda duvarları birbirine bağlayan kiriş, putrel vb Birleşik Sözler bağlama hattı bağlama zarf fiili kemer bağlama kuşak bağlama … Çağatay Osmanlı Sözlük
Baglama — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le baglama est un instrument de musique. Il existe : le baglama (grec) le bağlama (turc) Catégorie : Homonymie … Wikipédia en Français
bağlama — is. 1. «Bağlamaq»dan f. is. 2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. M. C.. Nəhayət, <müəllimə> qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə. M.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
