kilkə

kilkə
I
(Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Ucar, Şuşa, Zəngilan)
1. yun daranarkən yerə tökülən və darağın dişləri dibinə yığılan hissə, keyfiyyətsiz hissəsi (Ağcabədi). – Kilkə döşəx’cəyə qoyulur
2. daranmamış yun (Göyçay). – Yorğanın kilkəsin çox eliyin (Cəbrayıl)
3. məc. daranmamış saç (Bakı, Şuşa). – Kilkələriηi bir darasaηa, ay adama oxşamaz (Şuşa)
II
(Bakı, Basarkeçər, Bərdə, Borçalı, Hamamlı, Xanlar, Oğuz, Tovuz)
çay puçalı. – Ay qız, o kilkəni at, çayniki yaxala, təzədən dəmlə (Hamamlı); – Çayı içerix’, sora kilkeyi aterıx (Borçalı); – A:z, o kilkeyi tulla çölə (Tovuz); – Çayni:n divindəki kilkəni apar töx’ ağacın divinə (Basarkeçər)
III
(Borçalı, Qazax, Mingəçevir)
çöküntü (suda, neftdə, ərinmiş yağda). – Daşa tökülör su, süzülor təmiz olor, kilkə qaler daşın içində (Borçalı)
IV
(Ağdərə, Qazax)
1. otun yumşaq hissəsi (Qazax). – Mal otun kilkəsini otdoyuf, elə çöfləri qalıf
2. yabanı ot (Ağdərə). – Kilkə qiyağ otu kimi olur

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "kilkə" в других словарях:

  • kilkələnmə — «Kilkələnmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkələşmə — «Kilkələşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkə — 1. is. 1. Bir birinə qarışmış, dolanmış, pırtlaşıq saç, tük, yun, sap, ip və s. Saçı kilkə kimi pırtlaşmaq. – İkinci qız Nərgizə: – Dayan, bu saat sənin kilkələrini yolaram. Ə. M.. Qarı Mahmudun kilkə kimi pırtlaşmış zil qara saçlarına baxıb dedi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkəli — sif. Kilkəsi olan (saç, yun və s. haqqında). Kilkəli baş. – Ancaq Aqil üçün, bənizinə yeni qan gələn zəif vücudlu, sarı kilkəli körpəni tərpətmək dağlar qədər ağır gəlirdi. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkələnmək — f. Kilkə düşmək, düyün düşmək, pırtlaşmaq. <Arvadın> saçları pırtlaşıb kilkələnmiş, üstü başı parça parça olmuşdu. (Qəzetlərdən) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkələşmək — 1. Bax kilkələnmək. 2. qarş. Bir birinin kilkəsini yolmaq; saçlaşmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkələnməx’ — (Çənbərək) şübhələnmək. – Abbasəli Löymannan kilkələnir, deyir kin, mənnən o qandırıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kilkələşməy — (Şamaxı) bir birinin saçından tutub dalaşmaq. – Sən hər şeydən ötrü kilkələşməyə adət eləmisən …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kilkəsaç — sif. Saçı kilkəli, pırtlaşıq. Kilkəsaç uşaq. Kilkəsaç qız …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kilkəşiy — (Cəbrayıl, Şamaxı) dolaşıq. – Bu ipi niyə kilkəşiy saldın (Şamaxı) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»