- badiyə
- (Quba, Şəki)1. saxsı piyalə (Quba)2. qulpsuz mis qab, badya. – İnəx’dən bir badiyə süt sağdim (Şəki)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
badiy — (Qax) bacı. – Badiy, Qullu <Güllü> badiy evdədimi? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badiyə — ə. çöl, səhra … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badiyəgərd — ə. və f. 1) çöldə yaşayan, çöldə gəzən; 2) köçəri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badiyənişin — ə. və f. «çöldə oturan» çöldə yaşayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badiyəpeyma — ə. və f. çöldə gəzən, bədəvi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəvadi — ə. «badiyə» c. çöllər, səhralar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti