- kəndi
- I(Ağdam, Təbriz, Ağdərə, Dərbənd, Xaçmaz, İsmayıllı, Kəlbəcər, Kürdəmir, Quba, Laçın, Salyan)taxıl və ya un saxlamaq üçün taxtadan düzəldilmiş və ya çubuqdan hörülüb suvanmış qab. – Kəndiyə un yığırıx (Kəlbəcər); – Bizzərdə kəndini palçıxdan tikəllər (Kürdəmir); – Onun kəndisi doludu (Laçın); – Kəndini taxdadan düzəldif taxıl yığırdıx (Ağdam); – Bala, kəndidəki unumuz da qutaldı (Xaçmaz); – Kəndi var i:rmi çual tutur, kəndi var on çual (Ağdərə)II(Basarkeçər, Şəki, Qazax)öz
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.