badış

I

(Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Hamamlı, Qazax, Şərur)

başqaları ilə dəyişik düşməmək üçün toyuğun ayağına tikilən əski parçası, nişan. – Bizim töuxların hamısının əyağına badış tix’mişəm (Ağdam); – Töyüğün əyağına çındadan tikillər, olur badış (Borçalı); – Badışı töyoğun badına bağlerix’ (Başkeçid); – Ay qız, fərələrə badış tix’, qonşunun töyuxlarıynan dəyişix’ tüşməsin (Qazax)

II

(Qazax)

baldıra geyilən boğazlıq. – İş adamına badış çox yaxşıdı

III

(Salyan)

nazik corab. – Badış nazik coraba diyillər

IV

(Hamamlı)

təndirə çörək yaparkən qola geyilən qolçaq. – Çörəyi yapanda badış gey, əliη yanmasın