- kələy
- (Qarakilsə, İmişli, Şahbuz)yan tərəfləri daşla hörülmüş ağıl, heyvan salınan yer. – Yayda malı kələyə salırıx (Qarakilsə); – Kələyə ma salıllar (Şahbuz); – Daştan ağıl çəkillər, oa <ona> kələy deyillər (İmişli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.