kahal

I

(Mingəçevir, Şəki, Zəngilan)

1. könülsüz (Mingəçevir, Şəki). – Çox kahal ca:f verdi (Mingəçevir); – Qəhrəmanı gördüm, mq: çox kahal salam verdi (Şəki)

2. ağır, ləng (Zəngilan). – Kahal dərbənmə, qutar

II

(Bakı, Dərbənd, Göyçay, Hamamlı, Xaçmaz, Kürdəmir, Qazax)

1. b a x kağal (Bakı, Dərbənd, Qazax). – Kahaldı Əsət, iş görən döy (Qazax); – Çox kahal adamdu, iş görəndə hələ bil yeriyir (Bakı); – Uşağın çux kahaldu, uxumeydu (Dərbənd)

2. sözə baxmayan, söz eşitməyən (Göyçay, Hamamlı, Kürdəmir). – O çox kahal adamdı, heş nə: yaramır (Hamamlı); – Neçə dəfə çağırırsan, baxmır, oa <ona> kahal deyirik (Göyçay)

III

(Balakən, Qax)

1. qaradinməz (Qax)

2. kütbeyin (Balakən)