- ifçin
- I(Borçalı, Xanlar, Qazax, Tovuz)səliqəliII(Zaqatala)möhkəm, yaxşı. – Büyün atı ifçin nalladacam
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
ifçin — z. məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. «Koroğlu». Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibçin — bax ifçin. <Səttar:> Gözlərinin qırağına elə bil qara qaytan tutulub, dırnaqları ibçindir. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ipçin — bax ifçin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yollatmaq — icb. Başqası vasitəsilə yollamaq. Yay olanda dağa yollat! Yaz olanda ifçin nallat! «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti