- xoşgəbər
- (Quba)xonça
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
xoşgəldin — eləmək – gələnə «xoş gəldin!» deyərək salamlaşmaq. <Nuriyyə:> Əynində güllü xalat, başında ağ haşiyəli bənövüş kəlağayı, . . yumru bir qadın qabağımıza yeriyərək mənə xoşgəldin elədi. İ. Ə.. Tahirzadə elə bil çoxdan dayanıb onları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güllü — sif. 1. Çoxlu gül olan, gül bitən, gül əkilmiş; çiçəkli. . . Güllü, bağçalı böyük həyətimizdə bizdən başqa iki əmioğlum da ailəsi ilə yaşayırdı. S. S. A.. Nə dərdin var, sənin, Gəncə? Şəfalı, güllü bağın var. Ə. N.. 2. Gül açmış, gülü olan;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hökmlü — sif. 1. Amiranə, əmredərcəsinə, əmredici, ötkəm. Rüstəm kişi hökmlü səslə <Lal Hüseynə> qışqırdı: – Qan sizi tutub! Əlli toğlu Sarıqamışlıqda nə gəzirdi? M. İ.. <Qız> «xoşgəldin» əvəzinə deyilən bu hökmlü sözlərin mənasını dərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəkilli — sif. 1. İçində şəkillər olan; rəsmli. Şəkilli jurnal. Şəkilli məcmuə. – Qonça şəkilli kitabı istəyir, Aqil vermir, bacısına gözlərini ağardırdı. Ə. Vəl.. 2. məc. Gözəl, göyçək, qəşəng, gözə xoşgələn, gözəşirin. Yaylığı kirli balam; Qəlbi fikirli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti