- hörüx’
- I(Bərdə, Qarakilsə, Salyan)heyvanı otlaqda bağlamaq üçün uzun ip, kəndir. – O hörüyü gəti, atı hörüx’lə:jəm (Bərdə)II(Qarakilsə, Şərur)bax hörükIII(Gədəbəy)hirs, acıq◊ Hörüyü tutmax – acığı tutmaq. – Hörüyü tutuf, heş kəsi eşitməx’ isdəmer ha!IV(Borçalı, Qazax)qoşquya kömək məqsədilə qoşulan əlavə bir cüt öküz. – Kotanı çəkmellər, bir hörüx’ qoşmax lazımdı (Qazax)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.