- hənd
- I(Borçalı, Qazax, Oğuz, Şəki, Tovuz)sahə, əkin sahəsi. – Gedəx’ zəmi həndinə su buraxax; – Mən hənd qarao:ulçusuyam (Qazax); – Çəltiy həndimiz gənə bildirki yerdədi (Şəki)II(Daşkəsən, Goranboy)divar. – Dühar da deyrəx’, hənd də deyrəx’ (Daşkəsən); – Öyün dört həndi olur (Goranboy)III(Salyan)yaxın, ətraf. – İnəg təzə doğub, balasın həndinə qoymur
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.