günsüməx’

I

(Çənbərək)

boş, bikar gəzmək. – Usuf günüzü axşamatana aralıxlarda günsüyür

II

(Tovuz)

günün təsiri ilə xarab olmaq, çürümək (qatığa aiddir). – Qatığımıza gün tüşüf günsüyüf