çuval — is. 1. Böyük kisə, xaral. Bayram oldu, heç bilmirəm neyləyim: Bizim evdə dolu çuval da yoxdur. M. P. V.. Qızlar sabah tezdən . . pambıqları yığacaq, çuval və xarallara doldurub təhvil verəcəklərdi. Ə. Vəl.. 2. Saylardan sonra gələrək çuval tutan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağ — I (Xaçmaz, Salyan, Şəmkir) alt tumanın və ya şalvarın ortası. – Gədənin şalvarının ağı cırılıf, mərəkədə biyavır oluf (Şəmkir) II (İmişli) var dövlət, varidat. – Adamın ağın, qızılın alıllardı əlinnən III (Qax) yeməli bitki adı. – Uşaxlar yezliyə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağdən — (Culfa) arpa buğda. – Bu il ağdən yaxşıdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səməni — (Lənkəran) arpa, buğda və qoyun kəlləsindən hazırlanan xörək. – Nənəm sabah səməni bişirəcək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
silgir — (Meğri) xırdagözlü şadara. – Silgirnən arpa buğda əleyıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qəllə — ə. taxıl, arpa buğda … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əllaf — ə. 1) ələf satan, ot satan; 2) arpa, buğda və s. alveri edən tacir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
doldurmaq — f. 1. Boş şeyi dolu etmək, bir şeyin içinə doluncaya qədər şey qoymaq (tökmək), dolu hala gətirmək. Kisəni unla doldurmaq. Vedrəni su ilə doldurmaq. Topu hava ilə doldurmaq. Anbarı odunla doldurmaq. – Qurban . . küpəni götürüb endi həyətə, arxdan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəc — is. məh. 1. Bir yerə yığılmış arpa, buğda və s. yə əl toxunmasın deyə, onu nişanlamaq üçün taxtadan və s. dən qayrılan iri möhür (nişan). Xırmana qayıtdıqda hamını heyrət aldı. Doğrudan da, ehram buğdanın dəci pozulmuşdu. M. İ.. Dəc eləmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəcləmək — f. məh. 1. Dəstə ilə yığmaq, nizamla toplamaq. Dəftərləri dəcləmək. 2. Sıra ilə deşmək və ya sıra ilə daş və ya mıx çaxmaq. . . <Yaqubcanın> əlindən min peşə gələrdi: dəyirman daşı dişəmək, vəl dəcləmək. . . S. R.. 3. Bir yerə yığılmış arpa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti