- gerçən
- (Şərur)yabanı yağlı bitki növü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
gerçəkləmə — «Gerçəkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklənmə — «Gerçəklənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləşmə — «Gerçəkləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçək — 1. zərf Doğru, düz, həqiqi. Zülfünə zülməti dövran dedilər, gerçək imiş; Ləbinə çeşmeyi heyvan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. // Həqiqətən, əslində. Sən ki bir əqrəb imişsən gerçək; Bu zəhərlər, bu tikənlər nə demək? S. V.. Gerçək olmaq, gerçəyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləşmək — f. Gerçəklənmək, gerçək hala gəlmək, reallaşmaq, həqiqətə çevrilmək. <Oğlan> . . işin gerçəkləşdiyini . . dərk edib, atasının Marala zəng etməyinə mane olmaq istəyirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkdən — z. Doğrudan, ciddi (olaraq). Gerçəkdən hirslənmək. Gerçəkdən demək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəkləmək — f. Həqiqətə çevirmək, bir şeyi doğrudan doğruya etmək. <Qurban:> Ay qarı, deyəsən axı, sən gerçəkləyirsən. Ə. H.. Cavanşir özünü tamamilə itirdi. «Bu qız deyəsən, lap gerçəklədi» – deyə xəyalından keçirdi. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklənmək — f. Gerçək olmaq, düz çıxmaq, həqiqət olmaq. Bənövşə çiçəkləndi; Yarpağı ləçəkləndi; Yatdığı yalan oldu; Ölümü gerçəkləndi. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gerçəklik — is. 1. Həqiqət, həqiqi varlıq, reallıq. Şüur gerçəkliyi əks etdirir. 2. Doğruluq, həqiqilik, düz çıxma; ciddilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalan-gerçək — z. Yalandan, ya doğrudan. <Kişi:> Aşıq, qaçaqların qorxusunnan onnarın hamısını tərifləyirsən, yalan gerçək bizi inandırırsan. «Aşıq Ələsgər» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti