- aralıx
- I(Qazax, Şəmkir)hər tərəfi su ilə əhatə olunan quru yer, adacıq. – Malı aralığa buraxmışıx (Qazax); – Aralıxda yaman odun var, gedif gətirməy isdi:rəm (Şəmkir)II(Şəmkir, Zəngibasar)mərz, iki zəminin, iki evin arası. – Gedə atı aralıxda otardığı yerdə yedəyinnən qaçırdıf (Şəmkir); – Bizim yerin aralığı burdandı (Zəngibasar)III(Çənbərək)kənddə adamların yığışıb söhbət etdikləri xüsusi yer. – Camahat yığılıf aralığa
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.