- əyrəmçə
- I(Füzuli, Yardımlı, Göyçay, İsmayıllı, Kürdəmir, Salyan)ensiz qaşlı üzük. – Hindi də əyrəmçə salıllar (Salyan); – Bir əyrəmçəm vardı, verdim qızıma, o da itirib (Göyçay)II(Kürdəmir, Şəki, Tovuz, Ucar)çirkin, xoşagəlməz. – Bizim hesapdar bir əyrəmçə oğlandı (Kürdəmir); – Bi əyrəmçə:n birini alıf qo:itdi öyə, heç adama da oxşamır (Şəki)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.