əvnə

I

(Cəlilabad, Füzuli, Zəngilan)

dəfə. – Qurdu gündə üç əvnə yarpaxlerıx (Zəngilan); – Bir əvnə yedim (Füzuli); – Hər əvnədə yetdi adamın xörəyin ye:ir (Cəlilabad)

II

(Cəlilabad, Füzuli)

nahar fasiləsi, tənəffüs. – Qolxozçılar əvniyə gəliblər (Cəlilabad)

◊ Əvniyə çıxmax (Füzuli) – nahar fasiləsinə çıxmaq. – Cama:t əvniyə çıxır, bu hələ indi gəlir işə