- əlləmə
- I(Çənbərək, Əzizbəyov, Goranboy, Yardımlı, Göyçay, Kəlbəcər, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Mingəçevir, Ordubad, Şuşa, Tovuz)iri daş parçası. – Ə:, bu əllə- meyi götürüf başıηa vurram, çox danışma (Qazax); – Sıvaz əlləmeyi elə atdı kın, dananın aynasın xışdadı (Çənbərək); – Başıηa əlləmə düşsün, ay Yasər (Kəlbəcər)II(Xocavənd, Şuşa)bacarıqlı, zirək. – Eləsi var əlləmə oluf düzəldir (Xocavənd); – Ə:, o, əlləmədi, nə desəη eliyər (Şuşa)III(Zəngibasar)nadinc
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.