əlçim

əlçim
I
(Cəlilabad, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Masallı, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Ucar)
əl boyda təmiz daranmış yun. – Bir əlçim yun qırx-əlli qram gələr (Ucar); – Əlçim düzəldir yığır üst-üsdə, so:ra bir-bir əyrir (Oğuz); – Əlçim əl boyda yuna di:lir (Salyan)
II
(Salyan)
ovuc. – Mə: bi əlçim duz versənə
 Əl damı (Gədəbəy, Goranboy) – 1. mətbəx; 2. artıq şeyləri yığmaq üçün evin yanında tikilən kiçik dam. – Əl damıne:t <damına get>, bir şey hazırra yimə: (Gədəbəy). Əl daşı (İmişli) – əl dəyirmanı, kirkirə

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "əlçim" в других словарях:

  • əlçim — is. Bir dəfədə əldə tutulub cəhrədə ip halına gətirilə bilən qədər (yun). O arvad gündə yüz əlçim yun əyirir. – <Tapdıq> . . gah yun darağının qoynuna yığılmış əlçimlərə, hərdənbir də cəhrənin tağalağına çox diqqətlə baxırdı. Ə. Vəl.. İndi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Conceptual interoperability — is a concept in simulation theory. From the early ideas of Harkrider and Lunceford,[1] simulation composability has been studied in more detail. Petty and Weisel[2] formulated the current working definition: Composability is the capability to… …   Wikipedia

  • əlçin — is. Bir dəfədə əldə tutulub cəhrədə ip halına gətirilə bilən qədər (yun). O arvad gündə yüz əlçim yun əyirir. – <Tapdıq> . . gah yun darağının qoynuna yığılmış əlçimlərə, hərdənbir də cəhrənin tağalağına çox diqqətlə baxırdı. Ə. Vəl.. İndi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Composability — is a system design principle that deals with the inter relationships of components. A highly composable system provides recombinant components that can be selected and assembled in various combinations to satisfy specific user requirements. In… …   Wikipedia

  • əlcəx’ləməx’ — I (Çənbərək) lopalopa qar yağmaq. – Gejə əlcəx’liyir, sava:catan bir metr qar yağır II (Füzuli) yunu darayıb əlçim düzəltmək. – Yunu əlcəx’lədim, qutardım …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • iy — 1. is. Maddələrin, şeylərin burun qişasının xüsusi sinirlərinə təsir etmə xassəsi. Kəskin iy. İy duymaq. Onun burnu yaxşı iy bilir. – Güllərin ətri otların iyinə qarışıb, ətrafa saçılmaqda idi. T. Ş. S.. Həyəti götürən soğan, qovurma, zəfəran iyi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»