- əlcəx’
- I(Çənbərək, Basarkeçər, Naxçıvan, Ordubad, Tovuz)bax əlcək I. – Kərəntinin əlcəyi qırılıf, gərəx’ təzəsin düzəldim (Basarkeçər); – Kərəntinin əlcəyi boz söyütdən yaxşı olar (Çənbərək); – Əlcəx’ qapıda olar tutmağa (Naxçıvan); – Xış əlcəx’siz olmaz, əlçəx’dən tutub əkillər (Ordubad)II(Füzuli, Zəngilan)bir dəstə biçilmiş taxıl; bir əl tutumu taxıl. – Bir bafa üç əlcəx’ olur (Zəngilan); – Üç əlcəx’ qoyurux bir-birinin üsdünə bir bafa olur (Füzuli)III(Qazax)taxıl biçərkən oraqla əli kəsməmək üçün sol əlin barmaqlarına taxılan taxta barmaqlıqIV(Ağcabədi, Ağdam, Çənbərək)əl boyda daranmış yun. – Qavaxcan əlcəx’ eli:llər, əlcəyi əyririx’, yumşaxlıyırıx, onu bux’dəririx’, axırda dizimizdə kələf eli:- rix’ (Ağdam); – Əyriləsi yunum vardı, əlcəx’ eləmişdim, dünənnəri burxutdadım (Çənbərək)V(Qazax)bax əlcək
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.