Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
eymənmə — «Eymənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eym — eym(e Sc. var. eme, Obs., uncle … Useful english dictionary
eymə — (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə. – Eymənin şoru qufquro:lor, əmə motalınkı yox (Gədəbəy); – Eymədə qatıx saxlanır (Ağcabədi); – Ağartıyı eyməyə yığırıx yaxşı qalır… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eyməçi — is. Eymə düzəldən, eymə ustası. Eyməçiyə doşab göstərməzlər. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eymənmək — f. Qorxmaq, vahiməyə düşmək, xoflanmaq. Qaranlıqdan eymənmək. – <Yazgül:> Ay ana, mən də eyməndim, bəlkə xoxanmış. Ə. M.. Əhməd ətrafına baxdıqca minlərcə insan görür kimi eymənirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eymə — is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan. Q. Z.. Həmişə mal qara örüşdən qayıdanda həyətə çıxıb, əli belində, qulluqçulara göstəriş ve rən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eymən — sif. və zərf <ər.> klas. Arxayın, qorxusuz, təhlükəsiz, salamat. Yanan eşq atəşinə atəşi duzəxdən eyməndir. F.. Hər bir cani, qantökən, yolkəsən ki, divan əlindən qaçıb onun evinə girməyi özünə mümkün elərdi, daha hər bir divan siyasətindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eymələmməx’ — (Kürdəmir, Cəbrayıl) genişlənmək, genəlmək. – Ayaqqabı eymələnib, ayağımda durmur (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eyməç — bax eymə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyməlik — sif. köhn. Eyməyə yarar. Eyməlik dəri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
