- düşdük
- (Göyçay)yüngülxasiyyət
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
bığ — is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları . . geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış balaca qulaqları vardı. M. Hüs.. Cuma əsgərlərdən birinin sallaq bığlarını görürdü. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
görüşmək — qarş. 1. Bir birini görmək. <Yusif:> On ildir ki, Şamdan ilə görüşməmişəm. N. N.. Hacı onun otağına adam göndərib görüşmək istədiyini bildirdi. M. S. O.. 2. Əl verib salamlaşmaq, hal əhval soruşmaq. Üç həftə əvvəl, Mehriban bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmən — <fars.> 1. əvəz. Həmin, haman, o. <Cavad bəy:> Elə işlərin üstündə həmən adamı divara söykəyib başına güllə çaxarlar, qalar yerində. . N. V.. Gətirir fikrimi mənim tüğyana; Həmən diyardakı şumal buruqlar. M. Müş.. 2. zərf O saat,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifritə — is. və sif. <ər.> dan. Çox çirkin, bədheybət, bədləkər, kifir (qadın haqqında). İfritənin biridir. // Araqarışdıran, pislik edən, fitnəkar qadın haqqında. Elə qarı qapını örtcək dəyişilib oldu bir küpəgirən ifritə, cadu. (Nağıl). O ifritə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələk — is. Hiylə, fırıldaq, badalaq, biclik, fənd, aldatma. Kələk ilə gələn külək ilə gedər. (Ata. sözü). <Süleyman:> Öyrən bu kələyi, arvadı tap, tez toy elə! Ü. H.. <Mustafa bəy:> Mirzə Kərim, bunlar hamısı sənin kələyindir. Ə. H.. ◊ Kələk … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oynaq — 1. sif. 1. Mütəhərrik, oynar, oynayan, daim hərəkətdə olan. O baxışlarda dalğadan oynaq; Bir şəfəq var ki, nurdan şəffaf! A. Ş.. <Elxan:> . . Qaldıracağım azadlıq bayrağının oynaq dalğaları <Solmazın> gülgün çöhrəsini öpəcəkdir. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti