dürməkləmə — «Dürməkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Durm — Durm, Joseph, Architekt, geb. 14. Febr. 1837 zu Karlsruhe in Baden, bildete sich auf der Technischen Hochschule daselbst, legte 1860 seine Staatsprüfung ab und wurde 1868 Professor der Architektur, 1877 Baurat, 1883 Oberbaurat und später… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Durm — Durm, Joseph, Baumeister, geb. 14. Febr. 1837 zu Karlsruhe, seit 1868 Prof. am Polytechnikum das., 1887 Hochbaudirektor; baute im Renaissancestil zu Karlsruhe, in Baden Baden (Bäder); schrieb: »Die Baukunst der Griechen« (2. Aufl. 1892), »Die… … Kleines Konversations-Lexikon
Durm — Josef Durm, fotografiert von Ernst Gottmann (1903) Josef Durm (* 14. Februar 1837 in Karlsruhe; † 3. April 1919 ebenda) war ein deutscher Architekt. Inhaltsverzeichnis 1 Leben … Deutsch Wikipedia
dürmək — is. 1. Bükülmüş, dürmələnmiş şey; bağlama. 2. İçinə yağ, pendir və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa. Yuxanın arasına pendir qoyub dürmək düzəltmək. Yağ dürməyi. Pendir dürməyi. – İt yuxa yemək bilər, dürmək tutmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dürməx’ — (Cəbrayıl, Çənbərək, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Oğuz, Şəmkir, Şərur) arasına yağ və ya pendir qoyulmuş çörək, yuxa. – Əpbəyin arasında yağ olsa, pendir olsa, ona dürməx’ de:rix’ (Qazax); – Ana, o dürməx’dən birini də maηa ver (Şəmkir); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dürməkləmək — f. 1. İçinə pendir, yağ və s. qoyub dürmək halına salmaq (lavaşı, yuxanı); dürmək qayırmaq; yığıb yumrulamaq. Yuxanı dürməkləyib yedi. – Sadıqzadə bıçağı ağ şanın yanından çəkdi, onun bir parçasını götürüb təndirdə bişmiş ağ lavaşın üstünə qoyub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dürməx’ləməx’ — (Gəncə, Naxçıvan) dürmək düzəltmək. – Əcəb təzə pənirdi, biriki tikə dürməx’lə (Naxçıvan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dürmənc — is. dan. bax dürmək 1 ci mənada. <Araz:> Doktor, istini soyuğa, soyuğu istiyə qatıb dürmənc kimi yeyən bir fəhləyəm. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmə:ldidən — (Qazax) qəfildən, gözlənilmədən. – Durmə:ldidən şilleynən vurdu gədeyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti