- düdüx’ləməx’
- (Qafan, Şəki)sıyıq nəcis salmaq. – Bizim inəx’ düdüx’li:b özün bılı:b; – Öküzü qoyma düdüx’ləsin xirmənə (Qafan)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
düdüx’ — (Ağdaş, Gəncə, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) 1. beşikdən körpənin sidiyini axıtmaq üçün qarğı (Ağdam, Gəncə, Şəki). – Balaçıya bir düdüy aldım (Gəncə) 2. nehrənin deşiyinə taxılan kiçik qarğı (Ağdam, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki). – Düdüyü bas… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düdüx’çi — (Naxçıvan) 1. yalançı 2. fırıldaqçı. – Həsən kimi düdüx’çi adam olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düdüg — (Kürdəmir, Qarakilsə, Şamaxı) yalan, hiylə. – Düdügə uydum ki, bu günə tüşdüm ◊ Düdüx’ vermax (Şəki) – yalan danışmaq, aldatmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıllıca — (Çənbərək, Kürdəmir) yabanı bitki adı. – Qıllıcanı uşaxlar yi:r (Kürdəmir); – Qıllıcadan düdüx’ qayırır uşax (Çənbərək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qoyunqışqırtması — (Şəmkir) qoyun sürüsü üçün tütəkdə çalınan hava. – Qoyunqışqırtması sürünün qavağında çalınır, çovan çalır düdüx’nən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti