- dunux
- (Bərdə, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Ordubad)bax dumux (1-ci məna). – Həcərin oğlu dunuğ adamdı (Bərdə); – Yaman dunuğ adamsan (Qazax); – Dunuğun biridi, nə dinər, nə danışar, kif-kirimiççə oturuf mat-mat baxar (Gəncə); – Nə:η belə dunuğ üşəyiηiz var sizin (Gədəbəy); – Dunuğ adam heş zad başa düşmer də (Borçalı); – Dunuğ adam malbaş olu (Çənbərək)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.