- dumux
- (Ordubad)1. gec başa düşən2. xəbərdar. – O bu işdən dumux dəyildi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dümüx’ — (Ağdam) hər işlə maraqlanan, hər işə qarışan Dümüy eləməx’ (Naxçıvan) – baş qarışdırmaq, məşğul etmək. – Mən yasdan gəlincə bu uşağı dümüy elə. Dümüy olmax (Cəbrayıl) – fikir vermək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
billə — I (Ağcabədi, Füzuli, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Şuşa) uşaqlara verilən hər cür şirniyyat, meyvə və sair dadlı şeylər. – Ay qız, ağlama, gə sq: billə verim (Ağcabədi); – Bazardan uşağa billə al (Kürdəmir); – Qızım, gə sənə billə verim (Salyan); … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dunux — (Bərdə, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Ordubad) bax dumux (1 ci məna). – Həcərin oğlu dunuğ adamdı (Bərdə); – Yaman dunuğ adamsan (Qazax); – Dunuğun biridi, nə dinər, nə danışar, kif kirimiççə oturuf mat mat baxar (Gəncə); – Nə:η belə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti